درباره ساز رباب برترین اساتید آموزش رباب در کرج

درباره ساز رباب برترین اساتید آموزش رباب در کرج بیشتر بدانید.

رُباب یک ساز قدیمی است که خاستگاه آن شرق و جنوب شرق ایران قدیم

که هم‌اکنون در قسمت‌های سیستان و بلوچستان کنونی می‌باشد.

نواختن انواع رباب در برخی نواحی ایران و دیگر کشورهای همجوار نیز متداول است.

این ساز در دهه 30 و 40 شمسی در گروه‌نوازی سازهای ملی ایران مورد استفاده قرار گرفته است.

در گروه‌نوازی‌های شهری، رباب را به صورت افقی روی زانو می‌گذارند (مانند عود یا تار) و با مضراب می نوازند.

رباب مجموعا از چهار قسمت شکم سینه دسته و سر تشکیل شده است.

شکم در واقع جعبه ای به شکل خربزه است

که بر سطح جلویی آن پوست کشیده شده و خرکی کوتاه روی پوست قرار گرفته است.

سینه نیز جعبه ای مثلث شکل است که سطح جلویی آن تا اندازه ای گرده ماهی و از جنس چوب است.

در سطح جانبی سینه هفت گوشی تعبیه شده است

که سیم های تقویت کننده صدای ساز به دور انها پیچیده میشوند.

برسطح جانبی دیگر پنجره ای دایره ای شکل ساخته شده است.

دسته ساز نسبتا کوتاه وبروی ان حدود ده دستان بسته میشود

و بالاخره در سر ساز مانند تار جعبه گوشی ها قرار گرفته

در سطوح بالایی و پایینی این جعبه هریک سه گوشی تعبیه شده است

تعداد سیم‌های رباب شش یا سه سیم جفتی است

که سیم‌های جفت با یکدیگر همصوت کوک می‌شوند،

سیمهای رباب در قدیم از روده ساخته می‌شده در حالیکه امروز آنها را از نخ نایلون می‌سازند

و سیم بم روی نایلون روکشی فلزی دارد. رباب اساسا سازی محلی است

و در نواحی مختلف استان سیستان و بلوچستان معمول است

مضراب رباب امروزی مانند مضراب عود از پر مرغ ساخته شده است .

رباب سوپرانو:

سازی است با مقیاس کوچکتر از رباب معمولی که به پیشنهاد حسین دهلوی آن را رباب سوپرانو نام گذاردند

و رباب معمولی، تنها در هنرستان موسیقی ملی و در موارد همنوازی در ارکستر در مقابل رباب ساخته شده

سوپرانو نام رباب آلتو به خود گرفت.